Κεράσι γλυκό του κουταλιού

Ένα από τα ωραιότερα γλυκά του κουταλιού το κεράσι, που αρέσει σχεδόν σε όλους και για τους περισσότερους είναι το κορυφαίο.
Η γιαγιά μου, συνήθιζε να το φτιάχνει με δύο ειδών κεράσια, για να γίνονται πιο γλυκά στη γεύση και το σιρόπι να παίρνει ωραιότερο και πιο σκούρο χρώμα.
Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να φτιάξουμε όποιο είδος κερασιών θέλουμε.

Κεράσι γλυκό του κουταλιού δίχρωμο

Υλικά

•    900 γραμ. πετροκέρασα καθαρισμένα
•    450 γραμ. κεράσια (σκούρα) καθαρισμένα
•    1 κιλό ζάχαρη
•    1 φλυτζ. καφέ νερό
•    2 βανίλιες
•    χυμό από 4 λεμόνια

Εκτέλεση

Διαλέγουμε κεράσια σφιχτά και τραγανά, χωρίς χτυπήματα. Αν είναι πολύ ώριμα, μπορούμε να τα κάνουμε μαρμελάδα κεράσι. Τα πλένουμε, αφαιρούμε τα κοτσάνια και τα βάζουμε σε μπολ με νερό που να τα σκεπάζει και το χυμό από 3 λεμόνια, για 2 ώρες να σφίξουν. Έπειτα, τα ξεπλένουμε πολύ καλά, με μπόλικο νερό.
Με το ειδικό εργαλείο, (ή με την ανάποδη ενός τσιμπιδιού για τα μαλλιά),  αφαιρούμε τα κουκούτσια, πάνω από ένα μπολ, ώστε να μαζέψουμε τους χυμούς και τα κουκούτσια. Όταν τα καθαρίσουμε όλα, ξεπλένουμε τα κουκούτσια με το 1 φλυτζάνι του καφέ νερό και το φυλάμε (το νερό), για να το χρησιμοποιήσουμε στο γλυκό.
Σε μια κατσαρόλα τοποθετούμε εναλλάξ κεράσια και ζάχαρη σε στρώσεις και ρίχνουμε το νερό από τα κουκούτσια. Τ᾿ αφήνουμε μία νύχτα στο ψυγείο για να βγάλουν τα κεράσια τους χυμούς τους. Την επόμενη μέρα, βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά, να πάρει βράση το γλυκό, χωρίς να ανακατεύουμε, για να μην μας λιώσει. Μόλις πάρει βράση, χαμηλώνουμε πάρα πολύ τη φωτιά, (γιατί φουσκώνει πολύ) και με μια τρυπητή κουτάλα, ξαφρίζουμε τους αφρούς από την επιφάνεια. Σιγοβράζουμε για 15΄, κι έπειτα αφήνουμε το γλυκό μας να κρυώσει τελείως, για τουλάχιστον 7 - 8 ώρες.
Στη συνέχεια, ή την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε το γλυκό, σε χαμηλή φωτιά, ρίχνοντας μέσα τις βανίλιες και το χυμό από ένα λεμόνι, για 10΄ περίπου, μέχρι να δέσει το σιρόπι. Αφού βγάλουμε το γλυκό από τη φωτιά, κουνάμε κυκλικά την κατσαρόλα, κρατώντας την από τα χερούλια. Έτσι θα φουσκώσουν τα κεράσια και θα ρουφήξουν μέσα το σιρόπι. Το βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα κάνοντας κονσερβοποίηση και το αφήνουμε να κρυώσει. Για να σιγουρευτούμε ότι το σιρόπι είναι σωστά δεμένο, στάζουμε μία σταγόνα στο νύχι του αντίχειρά μας· αν τρέξει δεξιά - αριστερά θέλει κι άλλο δέσιμο, ενώ αν η σταγόνα στέκεται, το γλυκό μας είναι δεμένο όσο πρέπει. -- Αν το σιρόπι δεν δέσει σωστά, αν δηλαδή είναι αραιό, το γλυκό θα μας μουχλιάσει.  Στην περίπτωση αυτή, αφαιρούμε προσεχτικά τη μούχλα και το δένουμε περισσότερο.  Αντίθετα, αν σφίξει πολύ το σιρόπι, το γλυκό θα ζαχαρώσει.  Τότε προσθέτουμε λίγο νερό και το ξαναδένουμε. Στο τέλος ρίχνουμε λίγο χυμό λεμονιού. -- Στην κεντρική φωτογραφία με το τετράγωνο πιατάκι, βλέπουμε πως γίνεται το γλυκό και το σιρόπι, όταν το φτιάξουμε μόνο με πετροκέρασα. -- Τα παλιά χρόνια, συνήθιζαν να βάζουν τα κεράσια στον ασβέστη, αντί για λεμόνι, για να σφίξουν και να γίνουν πιο τραγανά.  Αν θέλουμε να τα κάνουμε έτσι, διαλύουμε τον ασβέστη (2 κουτ. σούπας ασβέστη σβησμένο) σε 2 λίτρα νερό, μέχρι το νερό να ασπρίσει καλά, τοποθετούμε μέσα τα κεράσια και τα αφήνουμε για 2 ώρες. Κατόπιν τα ξεπλένουμε πάρα πολύ καλά!   -- Καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε γάντια, στο καθάρισμα, γιατί τα κεράσια βάφουν τα χέρια. Δείτε επίσης: Λικέρ Κεράσι