Βύσσινο γλυκό του κουταλιού και σπιτική Βυσσινάδα

Αυτή είναι η πιο παλιά και εύκολη συνταγή για να φτιάξουμε βύσσινο γλυκό του κουταλιού και ταυτόχρονα και σπιτική βυσσινάδα. Έτσι τα έφτιαχνε η πεθερά μου, πολλά χρόνια πριν και ο άντρας μου τους έδινε και καταλάβαιναν (κι ακόμα το κάνει όποτε τα φτιάχνω...).
Δοκιμάστε τα οπωσδήποτε!

Βύσσινο γλυκό του κουταλιού και σπιτική Βυσσινάδα μαζί

Υλικά

•     3 κιλά βύσσινα γλυκά (καθαρισμένα)
•     4 - 5 κιλά ζάχαρη (ανάλογα πόσο ξινά είναι τα βύσσινα)
•     5 - 6 νεροπότηρα νερό
•     χυμό από 1½ λεμόνι
•     1 βανίλια

Εκτέλεση

Πλένουμε καλά τα βύσσινα, αφαιρούμε τα κοτσάνια και με μια φουρκέτα, ένα συνδετήρα ή µε το ειδικό εργαλείο, τον αποπυρηνωτή, αφαιρούμε τα κουκούτσια και τα φυλάμε στην άκρη.

Έπειτα σε ένα μπολ, τοποθετούμε σε στρώσεις, εναλλάξ τη ζάχαρη και τα βύσσινα. Τα καλύπτουμε µε μεμβράνη και τ᾿ αφήνουμε µία νύχτα στο ψυγείο ανακατεύοντάς τα, μια - δυο φορές, για να βγάλουν τα ζουμιά τους.

Ξεπλένουμε καλά τα κουκούτσια μέσα σε δυο νεροπότηρα νερό και το φυλάμε στην άκρη. Τα κουκούτσια τα πετάμε ή μπορούμε να τα κρατήσουμε για να φτιάξουμε λικέρ πικραμύγδαλο.

Την επόμενη μέρα, βάζουμε µία κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά, ρίχνουμε μέσα τα βύσσινα, μαζί με τη ζάχαρη και τα ζουμιά που έχουν βγάλει, προσθέτουμε το νερό που πλύναμε τα κουκούτσια και άλλα 3 ποτήρια, τη βανίλια και ανακατεύουμε. Το νερό θα πρέπει να καλύπτει τα βύσσινα, αλλιώς ρίχνουμε άλλο ένα ποτήρι.

Τα αφήνουμε και μόλις πάρουν βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά στη χαμηλότερη ρύθμιση που διατηρεί το βρασμό.

Βράζουμε για 10' περίπου, ξαφρίζοντας όποτε σχηματίζεται αφρός.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, κι αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει καλά, μέσα στην κατσαρόλα ξεσκέπαστο. Όσο κρυώνει το γλυκό, κουνάμε κυκλικά την κατσαρόλα δυο τρεις φορές, για να φουσκώσουν τα βύσσινα από το σιρόπι.

Μετά από 5 - 6 ώρες ή την άλλη μέρα καλύτερα, το ξαναβράζουμε – σε δυνατή φωτιά μέχρι να αρχίσει ο βρασμός και σε χαμηλή στη συνέχεια – μέχρι να δέσει το σιρόπι.
(Το σιρόπι έχει δέσει όταν στάξουμε µια σταγόνα πάνω στο νύχι του αντίχειρα μας ή σε ένα πιατελάκι του καφέ και αυτή στέκεται και δεν χύνεται. Τότε το γλυκό είναι σωστά δεμένο).

Λίγο πριν το τέλος, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού για να μη μας ζαχαρώσει το γλυκό, αλλά και για αντισηπτικό και συντηρητικό και βράζουμε για 1΄- 2΄ ακόμα.

Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνουμε το γλυκό στην άκρη για 5' λεπτά περίπου, να σταματήσει ο βρασμός και να πέσει λίγο η θερμοκρασία.

Αποστειρώνουμε τα μπουκάλια και τα βάζα μας και ξεκινάμε αμέσως, γεμίζοντας πρώτα τα βάζα ένα - ένα, μέχρι επάνω, αφήνοντας 1 - 1½ εκατοστό κενό, χρησιμοποιώντας ένα χωνί με μεγάλο άνοιγμα, προσέχοντας να μην λερώσουμε τα χείλη τους.

Κλείνουμε τα βάζα σφιχτά με τα καπάκια τους και τα αναποδογυρίζουμε (με τα καπάκια προς τα κάτω) πάνω σε μια καθαρή πετσέτα της κουζίνας, μέχρι να κρυώσουν και να σφραγίσουν.

Όταν τελειώσουμε με τα βάζα, γεμίζουμε τα μπουκάλια μέχρι επάνω με τη βυσσινάδα - το σιρόπι δηλαδή - που έχει μείνει στην κατσαρόλα, τα σφραγίζουμε με τα καπάκια και τα αφήνουμε να κρυώσουν τελείως.

Τα διατηρούμε σε σκιερό και δροσερό μέρος εκτός ψυγείου, για τουλάχιστον ένα χρόνο. Μετά το άνοιγμα, τα φυλάμε στο ψυγείου.

-- Το μόνο που θα πρέπει να προσέξουμε, είναι τα βύσσινα να είναι γλυκά, γιατί αλλιώς θα μας βγουν ξινά, το γλυκό και η βυσσινάδα. Οπότε καλύτερα να δοκιμάσουμε το σιρόπι πριν το δεύτερο δέσιμο, κι αν χρειαστεί να προσθέσουμε λίγη ακόμα ζάχαρη.

-- Επειδή τα βύσσινα βάφουνε πολύ έντονα το δέρμα και λερώνουνε τα αγαπημένα μας ρούχα, είναι καλό την ώρα που τα καθαρίζουμε  να φοράμε γάντια και ποδιά κουζίνας.

-- Αν φτιάξουμε μεγάλη ποσότητα και θέλουμε να τα διατηρήσουμε για πολύ καιρό, μπορούμε να κάνουμε κανονική κονσερβοποίηση.

Διαβάστε επίσης:

Λικέρ Βύσσινο με ολόκληρα τα φρούτα 
Βυσσινάδα από πολτό βύσσινου
Λικέρ Βύσσινο λιαστό