Η Καλέντουλα (Calendula officinalis), είναι ένα φυτό, με πολύ όμορφα κίτρινα ή πορτοκαλί λουλούδια, που το συναντάμε κυρίως στα πεδινά, σε κήπους σαν καλλωπιστικό ή φαρμακευτικό φυτό, αλλά και σε χωράφια, πλαγιές ή στις άκρες των δρόμων, σε όλη την Ευρώπη.
Ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων, που αποτελούν την μεγαλύτερη οικογένεια φυτών και συγγενεύει με τη μαργαρίτα. Είναι μονοετές φυτό και η περίοδος ανθοφορίας της, είναι από το τέλος Φεβρουαρίου μέχρι και τις αρχές Οκτωβρίου. Το θεραπευτικό τμήμα της καλέντουλας είναι τα λουλούδια της, τα οποία περιέχουν αιθέρια έλαια, βιταμίνη C, ασβέστιο, σαπωνίνες, καροτένια, φλαβονοειδή, ασβέστιο και πυρίτιο. Τα συστατικά αυτά, που περνάνε από τα λουλούδια στο λάδι με θερμή εκχύλιση, κάνουν την καλέντουλα ένα από τα καλύτερα βότανα για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, γιατί αναζωογονεί τα κύτταρα, βοηθά στη γρήγορη επούλωση τραυμάτων (μώλωπες ή διαστρέμματα), στη μείωση των φλεγμονών (από μόλυνση ή φυσική βλάβη), καταπραΰνει και απαλύνει την επιδερμίδα. Οι αναπλαστικές της ιδιότητες, βοηθούν επίσης σε προβλήματα όπως ακμή, ρυτίδες, εκζέματα, ερεθισμούς και κιρσούς. Επίσης, επειδή έχει δράση κατά των ελευθέρων ριζών, χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα καλλυντικά ως αντιοξειδωτικό, αλλά και σαν βάση για κρέμες, φυτικές αλοιφές, λοσιόν και πολλά άλλα φυσικά καλλυντικά. Λάδι Καλέντουλας - παρασκευήΓια να παρασκευάσουμε λάδι καλέντουλας, θα χρειαστούμε φρέσκα ή αποξηραμένα άνθη και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Τα φρέσκα άνθη, πρέπει να είναι πλυμένα, να έχουν στεγνώσει τελείως και να έχουν μείνει τουλάχιστον δυο μέρες πάνω σε απορροφητικό χαρτί να μαραθούν. Αν τα βάλουμε στο λάδι νωπά, είναι πολύ πιθανόν στη συνέχεια να μουχλιάσουν. |
|
Όπως με όλα σχεδόν τα φυτά που εκχυλίζουμε στον ήλιο, η καλύτερη εποχή να το κάνουμε, είναι το καλοκαίρι. Η αναλογία είναι: 1 μέρος βοτάνου σε 3 ή 4 μέρη λαδιού. Τοποθετούμε τα άνθη σε ένα καθαρό βαζάκι (που το έχουμε ξεπλύνει με οινόπνευμα), που να το γεμίζουν και συμπληρώνουμε με ελαιόλαδο. Κλείνουμε καλά με το καπάκι, ανακινούμε και τοποθετούμε το βάζο στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα, ώστε να το βλέπει ο ήλιος. |
|
Το αφήνουμε 40 με 50 μέρες σε δυνατό ήλιο, (όσο περισσότερο, τόσο πιο δυνατό γίνεται) κουνώντας κάθε μέρα, την πρώτη εβδομάδα και μετά κάθε δεύτερη - τρίτη μέρα. Όταν θα είναι έτοιμο, μετά από ενάμιση μήνα περίπου, θα έχει πάρει ένα ωραίο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα. Τότε θα το σουρώσουμε μ' ένα σουρωτήρι και θα το στύψουμε πολύ καλά. |
|
Έπειτα, το ξανασουρώνουμε χρησιμοποιώντας ένα τουλπάνι (λεπτό ύφασμα), έτσι ώστε να κρατήσουμε μόνο το λάδι και αν θέλουμε το περνάμε και από βαμβάκι. Θα το βάλουμε σε σκουρόχρωμο, αποστειρωμένοβάζο, θα προσθέσουμε και 2 κάψουλες βιταμίνη Ε, αν θέλουμε και θα το φυλάξουμε σε δροσερό, σκοτεινό μέρος για 1 χρόνο. – Οι πληροφορίες που παρέχονται παραπάνω, έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν ιατρική συνταγή και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την γνωμάτευση ή την επίσκεψη του γιατρού, ή άλλου ειδικού της υγείας. Πηγή: en.wikipedia.org |
0 Σχόλια
Αν φτιάχνετε κι εσείς τη συνταγή, αλλά με άλλο τρόπο, γράψτε τι διαφορετικό κάνετε και ποια υλικά χρησιμοποιείτε.
Αν μαγειρέψετε τη συνταγή και θέλετε, θα χαρώ πολύ να μου γράψετε τα σχόλιά σας.
Για άμεση απάντηση σε απορίες, γράψτε μου μήνυμα στο Instagram.